Posts

सोंग

आता काय करणार आहात बसून तुमी घरात तुमी स्वतःच उभे आहात आता कोरोनाच्या दारात बाहेर फिरून कोरोना येतो ही आंधश्रद्धा ठरली चालता फिरता न येणारी म्हातारी कोरोनान घरातच धरली सरकार म्हणते आमाले असे बाहेर नका जाऊ फिरत यांचं निवडणूक असलं कि नियमाचं पालन हेच नाही करत  सांगा आता अस्यान कोरोना दूर होईल का मागील वर्ष्या प्रमाणे जनता वर्ष्यानु वर्ष घरातच बसून राहील का नुसता बसून राहल्याने जर कोरोना गेला  असता तर नव्या नवरी वाणी तो परत कधीच आला नसता किती वेळा कराल आता हे लोकडाऊन आता  तर जनतेचे पण झाले खिसे डाऊन असे आता तुमी किती काळ वागणार आणि गरीब या काळात असा किती वेळ जगणार  घरात बसून असा कोरोना काही हरणार नाही जर टोचली लस सर्वाना तर तर कोरोना कधीच काही करणार नाही..........       *=कवी =* सुरेश पिवळतकर 7030532030 *visit*=kalakarteam.blogspot.com

एह वक्त भी बदल जायेगा

डरता है तू किस बात से मनचाहा फल तू पायेगा  तू थक कर ऐसे ना बैठ एह वक्त भी बदल जायेगा भवर में समय के तू फस गया तो क्या धैर्य रख तू खुद  से निकलना भी शीख जायेगा तू खुद पे भरोसा रखते जा  एक दिन तू समय को भी हरायेगा  तू थक कर ऐसे ना बैठ एह वक्त भी बदल जायेगा चारो तरफ से दुश्मनोने परिस्तितीया है घेरी तू बेखोफ होकर मैदान में उत्तर येही तो परीक्षा है 'तेरी फिर अर्जुन सा तू शिष्य बन ओ सावरा तेरा भी सारथी बन जायेगा  तू थक कर ऐसे ना बैठ एह वक्त भी बदल जायेगा अरे तू भी अपने तिरो से कर सकता है घायल उन्हे हारणा तो उनको है बाजूवो पे है  घमंड जिन्हें ओ रोशनी कि नई किरण सामने तुही लायेगा तू थक कर ऐसे ना बैठ एह वक्त भी बदल जायेगा इस कुरुक्षेत्र के युद्ध में भले आज तेरा सम्मान नही मगर इस युद्ध में लढणा भी तेरा अपमान नही अभिमन्यू सा तू शौर्य दिखा इतिहास भी तेरा गुलाम बन जायेगा  तू थक कर ऐसे ना बैठ एह वक्त भी बदल जायेगा =सुरेश पिवळंतकर = 7030532030 Visit=kalakarteam.blogspot.com

स्वप्न

क्षितिजाच्या त्या टोकावर लक्ष माझे होते प्राण इथेच निघून गेले मात्र डोळे माझे दक्ष होते लाट माझ्या स्वप्ननाची सुंदर फार होती माझ्यातील  स्फूर्ती सुद्धा तेव्हा खबरदार होती आणि स्वप्ननात तिला बघुन बघतच बसलो ती निघूनही गेली तरी मी प्रश्न सोडवित बसलो  मला कधी कळलेच नाही हे काय झालं काळत नव्हतं आज हे घडून कस आलं बघून तिला  माझ्यातील प्रेम राग जगाला तिचा सुद्धा चेहरा मला बघून हसू लागला मला वाटल तिला पण असेल माझ्या सारखाच सुचलं ती निघूनही गेली तरी मी प्रश्न सोडवित बसलो या स्वप्नच्या रूपात असच प्रेम असते मिळून सुद्धा ते कधीच मिळत  नसते तिच्या एकाच स्माईल न गेली  खराब होऊन दशा अन हळू -हळू तिच्या प्रेमाची बेभाव चढली नशा तिच्या प्रेमासाठी मी रात्र न दिवस तरसलो ती निघूनही गेली तरी मी प्रश्न सोडवित बसलो आता म्हटलं चला प्रपोज टाकू करून आयुष्याचे रंग  हिच्या प्रेमानं टाकू भरून आणि i  love you mi  मी तिला मोठयाने म्हणून टाकलं हे एकूण बापानं मारली लात अन प्रेमाचं माझ्या अख्ख ब्यानरच फाटलं स्वप्न तुटताच मी जरा गालातल्या -गालात हसलो  ती निघूनही गेली तरी मी प्रश...

*जाणीव*

फितूर जन्मले इथे ही जरी या मातीची खंत आहे! तरी संभाजी राजे अजून मराठ्यांच्या छातीत जिवंत आहे!! मुंडके उडवले तरी चालेल पण भीतीने कधीच वाकणार नाही! डोळे काढले तरी चालेल पण नजर कधीच झुकणार नाही!! जीभ कापली तरी चालेल पण प्राणाची भीक मागणार नाही! हात कापले तरी चालेल पण अन्यायापुढे  हात कधीच  जोडनार नाही!! पाय कापले तरी चालेल पण आधार फितूरांचा   घेणार नाही!! गर्व नाही माज आहे या मातीला  मर्द मराठा म्हणत्यात या जातीला!! मरण आले तरी शरण औरंग्याला जाणार नाही! टांगली जरी लक्तर माझी पण हिंदू धर्म सोडणार नाही.......... सुरेश पिवळतकर 7030532030 Visit=kalakarteam.blogspot.com

तुझ्यातही नाही

 त्या शुभ्र धवल अश्वा परी ती निल ज्योत उगवली तीरी हे विश्व माझे माझ्यात नाही हिंडत होतो दहाही दिशा पण तो मानव  तुझ्यातही उरलेला नाही आल्या किंकाळ्या कित्येक कानी झाली असेल जीवांची कित्येक हानी ते बुरुज उभारून गेले राहिले ते स्तंभ गंजलेले त्या रक्ततात असुवांच्या पहिले कित्येक  भिजलेले हा देह सुद्धा आता तटस्थ उरलेला नाही...... या विस्वासाचा सर्व अंधःकार झाला उगवलेला सूर्य जाण्यास लयाला आला या अंधःकारात  एवढ्या शोधू कुठं मी त्याला या काळोखात आता तो किरण उरलेला नाही हिंडत होतो दहाही दिशा पण तो मानव तुझ्यात उरलेला नाही................... सुरेश पिवळतकर 7030532030 Visit = kalakarteam.blogspot.com

प्रेम विचार

 माझ्या प्रेमाची तुला गाठ आहे तू विसरलीस तरी आयुष्य भर तुला साथ आहे तुझ्यावर आजवर मारतो ग मी तू मिळावी हीच प्रार्थना करतो ग मी जरी रुसलीस का रागावलीस माझ्यावर  तरी पण आजर विस्वास आहे तुझ्यावर तूच माझी आहे अपूर्ण कहाणी मला एकदा तरी भेट माझी ग राणी जगलो आजवर तुझ्या साठी नाही सोचलं कधी माझ्यासाठी आता तरी मला द्यास होऊ दे स्वप्नात तरी तुझा भास होऊ दे अखेरीस मी माघार घेतला समजले हे कि तुझा हात हातातून सुटला पण तरी सुद्धा तुझ्या आठवणीत जगेल जर आलीच तुला आठवण तर तुझे हार्दिक स्वागत कारण मी नुसता तुझी आणि तुझीच वाट बघेल  सुरेश पिवळतकर 7030532030

प्रेम विचार

का

 केले होते मी प्रेम तुझ्यावर माझे सर्व नातलग सोडून सांग सखे तू रुसलीस का आणि का गेली मला अर्द्या वाटेवर सोडून प्रेमाचे ते स्वप्न आणि आणि माझ्या त्या विस्वासचा ओट रक्ता प्रमाणेच गमावला तू माझ्या प्रेमाचा लोट तुझ्या साठी मी माझी हाड काढली मोडून तरी सांग सखे मला तू गेलीस का सोडून बस स्तनकावर सखे मी वाट तुझीच बघत होतो दिसता तू हळूच तुला चोरून चोरून बघत होतो माझे प्रेम तुला एवढे सस्ते का ग वाटले कणके सारखे मळून तू त्याला चपाती सारखे लाटले मी तुझ्यासाठी आलो होतो माझे सर्व स्वप्न मोडून तरी पण सांग सखे अशी गेलीस का मला सोडून सुरेश पिवळतकर 7030532030

भरकटलेल जिवन

 अडकणीच्या कड्याला सांजवाटिचा पार आयुष्य माझ्या वाटणीला पहा कमी फार उरलेलं आयुष्य जगायचं का त्याच दुःख कराव सहन मिळत बघा मातिमध्ये  कस हे भरकटलेलं जिवन विश्रामची प्रक्रिया आहे किती शीघ्र आयुष्य कसे जगलो जणू शिकारी त्याचा व्याघ्र आयुष्य भर  केले नुसता विचारांचे वहन मिळत बघा मातिमध्ये कस हे  भरकटलेलं जिवन प्राण वेचून प्राण सोडीतो कसला हा ध्यास त्रिकोणा प्रमाणे निघतो का जीवनाचा व्यास मातीने दिलेले आयुष्य शेवटी मातीच करते ग्रहण मिळते बघा मातीमध्ये हे भरकटलेलं जिवन सुरेश पिवळतकर 7030532030

माझी मराठी

 माझी मराठीच शिकवते जगायला माझी मराठीच शिकवते हसायला माझी मराठी म्हणजे छंद माझी मराठी म्हणजे नव्याने आलेला मातीला सुगंध माझी मराठी म्हणजे अक्षरे स्पष्ट माझी मराठी म्हणजे मायेची ममता अन बापाने केलेले कबाळ -कष्ट माझी मराठी म्हणजे थंडा त्यापुढे इंद्राचाही स्वर्ग माझी मराठी म्हणजे नदी- खोरेआणि आहे दरवाळलेला त्यात निसर्ग माझी मराठी म्हटलं तर चमचमतो रवी माझी मराठी म्हणजे माझ्या आया बहिणींनी गायलेली जात्यावरची ती ओवी माझी मराठी म्हणजे संस्कृतीचा घडा माझी मराठीच लावते भल्या- भल्याना आपुलकीचा रडा माझ्या मराठी भाषेची कुणी करू नका खोडी कारण माझ्या मराठी भासेला नाही जगात कुठं जोडी माझ्या मराठी भासेला नाही जगात कुठं जोडी सुरेश पिवळतकर 7030532030
 महत्तम 

कट्यार काळजात घुसली

 स्वर जीवनाला मी दिला संगीताची करुनी रचना गीत तू केला मी नुसताच प्रश्न्नसंच प्रश्नांचा मज गमे तूच खंड त्या उत्तरांचा तू इंद्रपरीची अप्सरा जणू चेक्स डोळ्यातील चमके सम भानू पहावया तुझं मी हाच ध्यास कोराव यमराज्याच्या जाता सदणी  तुझाच नाम जोरावा इच्छा ही माझी कळेना तुजला तू मयुरी अन मी मयूर सजला आयु प्रेमामध्ये छाया तुझीच दिसली बघातास तुझ्या सौन्दर्यास कट्यार ही काळजाच्या आरपार घुसली..... सुरेश पिवळतकार 7030532030

मावा बाप

 हि एक वऱ्हाडी कविता आहे  उभा मंडप अफाट त्याले एकाची आसरा  कास्ट लेउनी अंगाले तरी चेहरा हासरा  त्याच्या कास्टची कहाणी कुणी लिहली का कधी  त्याच्या अंगावरच्या घामाने उभी वाहिली कि नदी  त्याच्या मेहनतीने लगे या त धरणीलेही धाप  काय सांगू त्याची कथा कसा आहे मावा बाप  साऱ्या संसाराचे ओझे त्याच्या पाठीवर लादे  आम्हा नेसवनी नवीन त्याचे राहणीमान सादे  तो त रडतो बिचारा पर असृ त्याचे नाही दिसत  एवढे करून  कबाळ तरी नाही कुणी त्याला पुसत  आमच्या सुखासाठी केले त्यानं सगळेच पाप  काय सांगू त्याची कथा कसा आहे मावा  बाप....  मशाल घेऊन दरिद्रीची जाळाली आयुष्याची वात  आमच्या साठी जोडलं ज्यानं चक्क अंधाराशी नातं  कशी जपतो तो नाती या म्हाताऱ्या वयात  काडले कर्ज आम्हा साठी त्यानं त हयात  जगात उपकारच त्याच्या नाही कुठं मापं  काय  सांगू त्याची कथा कसा  आहे मावा बाप....  हाती घेऊनि गोंपीला  त्यानं संसार जुंपीला  आई संस्कृती चा सुधार  तो त घराचा आधार  नाही घेत सुटी कधी असता अ...

छत्रपती

कुणी आपुली छाया आभाळावर पाहते  कुणी आपुली माया डोंगरावर जाहते  तो अगाद मोठ्या मनाचे  छत्रपती झाले  बघताच त्याच्या चारित्र्यास सम भानू तो त न्हाला......  ना भेद होते मनी त्यांच्या जातीयांचे  करुनी गेले संहार साऱ्या पापियांचे  ना कधी कुणाला ते वटले  सदैव स्वराज्या साठी झटले  येऊन जन्म:जिजाऊ पोटी ते संहारक झाले बघताच त्यांच्या चारित्र्यास सम भानू ते त न्हाले.....  ना झाले कुणी आजवर इतिहासात असे  पुन्हा एकदा महाराष्ट्र घडेल का तसें बस नव्हते त्यास स्वार्थ कस्याचे  वेड लागले होते नुसता स्वतंत्र स्वराज्याचे  महाराष्ट्राच्या मातीमद्ये ते अमर होऊनि गेले  बघतास त्यांच्या चारित्र्यास सम भानू ते त न्हाले............  या मातीमद्ये जन्मां येऊनि उपकार करुनी गेले  छत्रुवरती  विजेसारखे  कळकळाट त्यांनी केले  उभारून आरमार ते नेव्हीचे जनक झाले  बघतास त्यांच्या चारित्र्यास सम भानू ते त न्हाले........                               ...
Image

अंत

सहज माझ्या काळजाशी मी विचारले जेव्हा जगणं खूप सुंदर आहे उत्तर मिळाले तेव्हा साहजिकच काळजाची एक हुंदकाळी भरतांना हा प्रश्न मला पडला केवळ मरतांना जेव्हा आंतरआत्मा धुळीत लपला तेव्हा मांसामद्ये माणूस जपला जेव्हा घराबाहेर माज होते काढत ठोके माझ्या काळजाचे होते वाढत तीच माझी अखेरची आंघोळ करताना  हा प्रश्न मला पडला केवळ मारताना  वस्राची नेसवनी मज नवीन केली  उचलायला   मज चार चौघेही आली  खांदे देणारे मज उचलायला लागले  अचानकच तेव्हा माझ्यातील माणूसपण जागले  लोक दिसली मला माझी निंदा करतांना  हा प्रश्न मला पडला केवळ मरतांना  त्या अखेरच्या टप्प्यात नेऊन मज ठेवले होते  डोळे माझे उघडे पण शरीर मात्र थकले होते  माझे सर्वस्व माझ्यापासून दूर जात असता  काही डोळ्यात दिसलें अश्रू अन काही मज बगत  होती नुसता  हेच माझे भाग्य होते चितेवर जळताना  हा प्रश्न मला पडला केवळ मरतांना  कवी =सुरेश पिवळतकर 

प्रेमात पाळू नको

तुला सांगतो मी या खेळात खेळु नको

*प्रेमात पाळू नको *

तुला सांगतो मी या खेळात खेळु नको राहून माझ्या संगतीन  प्रेमात  पाळू नको सोडुन तुला मला कधी जगता येनार नाही  म्हनुन म्हणततो तो लिफ़ापा प्रेमाचा  माझ्या समोर फाळू नको..... आधी मला हाय बाय करशील नंतर इशाऱ्याने मला  तू खेचून धरशील माझ्या साठी सजण्याचा त्रास करून घेशील माझ्या विषयी इतरांकडून काहीतरी जाणून घेशील पण असा काही तू वंगाळपणा करू नको...... इतक्याने प्रेमात मी नाही पडणार एका क्षणात इतिहासाचा भूगोल नाही घडणार क्षणभर तू माझ्या नजरेत नजर टाकशील आणि हे सगळं प्रकरण मग गावभर वाटशील अन असं काही सरकार सारखं गठबंधन करू नको..... कदाचित पडलो पी तुझ्या प्रेमात तर हे सरकार कुठपर्यंत  टिकेल पंचवार्षिक आली कि पुन्हा नवीन उमेदवार  जिकेल जो पर्यत पक्ष आहे हे असच चालू राहीन अन माझं सगळं आयुष्य याच विचारत जाईल असे वेगवेगळे उमेदवार तू काही उभे करू नको अन खरंच ग मला तू काही प्रेमात पाळु  नको.................... सुरेश पिवळतकर 7030532030 

Jay mahakal

Image

Mahakal song

Image
Image
Image

शेतकऱ्याचा सण

माया मातेची ही माया जाणू पिकावरती छाया आनंद सर्वांनाच झाला वरून पाऊस पडते तीपण शेतांत चालते बैल हापति हाहप बसे शेतकऱ्याला धाप चाले तीपण शेतांत रुमण राहे शेतकऱ्याच्या हातात नंतर पावसाळा सरतापे झाला तेव्हा पोळ्याचा सण आला दाट पोळ्याच्या गर्दीची रांग लागेल बैलांची जेव्हा तोरण तुटेल तेव्हा पोळा हा फुटेल.......... =कवी = सुरेश तुकाराम पिवळटकर 

श्री पुंडलिक महाराज महाविद्यालय एकांकिका ( हुंडाबळी )

Image
😫

Jaysen sardar mg collage speech

Image

देश हा

प्रतीक आमी विश्वशांतीचे  झालेल्या त्या थोर क्रांतीचे  शिकवण आम्हा गुरुवाणीचे  संगीत हे एका सुरवाणीचे  बघा सूर्य हा पुंन्हा उगवला  पहा देश हा कसा जागवला...... !1! ध्येयास जेव्हा क्रांती आली  वीर मनू ती वीरांगना झाली  नवीन स्वातंत्र्याची तेव्हा आली चळवळ  त्या इंग्रजांची तेव्हा झाली खळबळ  वई तेविसाव्या ती गेली वीरगतीला  स्वातंत्र्यासाठी लढावे हे शिकवले या देश्याच्या मातीला  दीप ज्योत हा तिमिर उजवला  पहा देश हा कसा जगवला.... ..  शत्रूच्या मनामध्ये ज्याची भीती प्रखर  वीर होते  ते पंडित चंद्र शेखर  एक मात्र नेता त्या त दांडीचा  आदर्श ठेवला आम्ही तो महात्मा गांधींचा  स्वातंत्र्याचा नारा हाच एक सजविला  पहा देश हा कसा जगवला.........  खेळला होळी जो लाल रंगाची  ख्याती न्यारीच भगत सिंगाची  प्रेमापोटी देशाच्या इंग्रजांशी भिडला  स्वातंत्र्यासाठी देशाच्या चक्क फासावरती चढला  क्रांतीसाठी थोर नारा पुन्हा एकदा गाजवला  या थोर ...

spm colladge nandura relwe rukharopan

Image
श्री पुंडलिक महाराज  महाविद्यालयातील रुक्ष रोपण 
Srhi pundlik maharaj mahavidyaly nandura yethe honare events aapnas dakhavnyat yetil https://mahkalindea.blogspot.com/  aapn praytnna karava